Voor het eerst is er in enkele Vlaamse en Waalse steden en gemeenten een wetenschappelijk onderbouwde telling van de dak- en thuislozen gedaan. De resultaten van deze telling zijn vorige week bekend gemaakt en ze zijn echt wel verontrustend, zeker voor het aantal kinderen en jongeren. De Koning Boudewijnstiching, KU Leuven en Université de Liège (ULiège) organiseerden in oktober 2020 een telling in de steden Luik, Aarlen, Gent en de provincie Limburg. De cijfers liggen veel hoger dan algemeen. In Gent bijvoorbeeld zijn er niet minder dan 1.472 dak- en thuislozen, waarvan 401 jongeren die volledig of gedeeltelijk dakloos zijn. Maar de problemen situeren zich niet alleen in de grootsteden, maar ook in de kleinere steden, zoals bv. Aarlen. Daar telde men 149 dak- en thuislozen, waarvan 69 jongeren. Aarlen telt 14.000 inwoners minder dan Sint-Niklaas. Waarom zou de problematiek bij ons minder erg zijn? We krijgen heel wat signalen dat het probleem in onze stad ook groot is. Maar meten is weten. Professor Koen Hermans van de KUL ziet twee belangrijke tendensen: een toenemend aantal daklozen (1 op 5) zijn tussen de 18 en 25 jaar. En de vervrouwelijking, nl. een toenemend aantal alleenstaande moeders met kinderen. Daar speelt onder meer de problematische huismarkt een rol. Ook het verband tussen dak-of thuisloosheid en gezondheidsproblemen (geestelijke gezondheidszorg en drugmisbruik) is voor de professor een aandachtspunt.
Meten is weten. Meten ook om de meest passende maatregelen te kunnen nemen in functie van de profielen en de problemen van de dak- en thuislozen. Op basis van zo’n telling kan het beleid ten gronde worden afgestemd op de noden en problemen. Ik heb punt dit al aangekaart vorig jaar in december. De schepen vertelde toen dat er contacten gelegd werden met de Koning Boudewijnstichting, maar dat het nog niet duidelijk was of zo’n telling in Sint-Niklaas kon doorgaan en wanneer dit kon gebeuren. Ik weet niet of die contacten iets hebben opgeleverd. Maar de K.Boudewijnstichting heeft nu ook een draaiboek uitgewerkt met de deelnemende steden en gemeenten, een draaiboek dat overal in België kan ingezet worden. (zie link). Deze handleiding biedt perspectieven voor de stad om met een aantal partners te bekijken op welke manier dit kan aangepakt worden. Wij zouden er dan ook voor willen pleiten om ook in Sint-Niklaas zo'n telling te organiseren. Het probleem van dak- en thuisloosheid neemt jaar na jaar toe en is al te lang onder de radar gebleven. Het lijkt ons belangrijk om dit eens goed in kaart te brengen om efficiënt en doelgericht het probleem aan te pakken. We gaan dit niet alleen oplossen met het uitbreiden van het aantal noodwoningen (op zich positief) want een noodwoning is een tijdelijke oplossing en geen definitieve oplossing. De aanpak zal zeer divers moeten zijn en zal zich moeten situeren zowel op het vlak van inkomen, het voorzien van voldoende sociale woningen, voldoende huurwoningen in het segment beneden de 600€, het toelaten van allerlei vormen van samen wonen voor jongeren, een degelijke nacht- en winteropvang, enz… Met andere woorden, na de telling is het belangrijk om een actieplan dak- en thuisloosheid op te stellen, zoals dat nu in andere steden gebeurt.
https://www.kbs-frb.be/nl/Activities/Publications/2021/20210316NT2?fbclid=IwAR2hBWJLaUiSLwt6f-30tMeqPdMKAKVf8HxQR_oL8Aao1Y1LnKGC9DiiGpU