De wooncrisis raakt vele inwoners rechtstreeks in hun dagelijkse leven. Als gemeenteraadslid wil ik erop toezien dat het beleid hierop anticipeert en structurele oplossingen biedt.
De woonproblematiek in Sint-Niklaas blijft een groeiende bezorgdheid. De prijzen op de private huurmarkt blijven stijgen, terwijl het aanbod aan betaalbare en kwalitatieve sociale woningen onvoldoende lijkt te volgen. Tegelijkertijd telt onze stad 724 leegstaande woningen, waarvan sommigen al meer dan vijf jaar ongebruikt blijven. Dat is een gemiste kans in tijden van woonnood.
Volgens de meeste recente cijfers beheert Woonst ongeveer 2.000 sociale huurwoningen in Sint-Niklaas. daartegenover staan 3.396 inwoners van Sint-Niklaas op de wachtlijst voor een sociale woning. In de periode 2019-2024 zijn er 321 nieuwe sociale woningen gerealiseerd, wat onvoldoende is om de groeiende vraag op te vangen. Bovendien stonden er in 2020 nog 110 sociale woningen leeg, vaak door renovatieachterstand.
Wat betreft noodopvang: op de Gerda-site zijn er slechts negen noodwoningen beschikbaar, terwijl minstens dertien gezinnen op de wachtlijst staan. Mensen in acute woonnood krijgen pas hulp als ze letterlijk op straat staan. dat is niet alleen inefficiënt, maar ook mensonwaardig.
Daarom wens ik het stadbestuur te interpelleren over het volgende:
1. Welke concrete maatregelen neemt het stadbestuur om het aanbod aan betaalbare woningen te verhogen?
2. Hoeveel sociale woningen zijn er momenteel beschikbaar, en hoeveel worden er de komende jaren bijgebouwd?
3. Wat is de gemiddelde wachttijd voor een sociale woning in Sint-Niklaas, en hoe evalueert die?
4. Hoeveel woningen staan er momenteel geregistreerd als leegstaand, en hoeveel daarvan staan al meer dan drie jaar leeg?
5. Hoeveel panden zijn via het sociaal berheersrecht opnieuw in gebruik genomen in de afgelopen twee jaar?
6. Wordt de opbrengst van de leegstandsheffing geïnvesteerd in woonprojecten of ondersteuning van kwetsbare huurders?
7. Zijn er plannen om het aantal noodwoningen uit te breiden, gezien de stijgende vraag en schrijnende situaties?
8. Waarom wordt er pas hulp geboden aan mensen als ze dakloos zijn, en niet preventief via woonbegeleiding of tijdelijke opvang?
De situatie is urgent. Mensen dreigen op straat te belanden, terwijl er honderden woningen leegstaan. Het stadsbestuur moet hierop reageren met daadkracht, menselijkheid en structurele oplossingen.